səmt

səmt
is. <ər.>
1. Cəhət, tərəf, yön. Günəş səmtinə baxmaq. Dəniz səmtinə tərəf getmək. – Ağac səmtinə yıxılar. (Ata. sözü). Axirüləmr <Məhəmmədhəsən əmi> gəldi, tövləsini ortadan yarı böldü və küçəyə səmt bir qapı açdı. C. M..
2. İstiqamət. Su səmtini tutmaq. Küləyin səmtilə getmək.
3. məc. Yaxın adam, qohum-əqrəba mənasında. Öz səmtindən qız almaq. – Aşkardı ki, qlava öz səmtini qoyub özgəni katdalıqda saxlamayacaq. C. M..
◊ Səmt düşmək – yaxınlaşmaq, yaxın düşə bilmək, yaxına getmək. Xosrovdan başqa heç kəs bu havalı ata səmt düşə bilmirdi. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”